“อุ้มตอนลูกร้องไห้” จะติดมือแม่ไปจนโต?

" เคยอ่านหนังสือพบว่า การอุ้มลูกบ่อยๆในช่วง 3 เดือนแรกจะช่วยสร้างความไว้เนื้อเชื่อใจระหว่างแม่และเด็ก แต่พ่อแม่ฝ่ายสามีติงว่าอาจทำให้ลูกติดมือไปจนโต อยากทราบว่าจริงๆ แล้วควรอุ้มหรือไม่อุ้ม " 

มีงานวิจัยบ่งชี้ว่า เด็ก 6 เดือนแรกเป็นวัยที่สื่อสารความต้องการให้ผู้อื่นรับรู้ได้โดยการร้องไห้เท่านั้น หากได้รับการตอบสนอง ไม่ว่าจะเป็นการเดินเข้าไปหา การอุ้ม การสัมผัส หรือพูดปลอบให้หายกลัว เขาจะสามารถพัฒนาความสัมพันธ์กับคนเลี้ยง เกิดความไว้ใจว่ามีคนคอยดูแล และจะร้องไห้น้อยลงเรื่อยๆ เมื่อเติบโตขึ้นมาจะเป็นเด็กที่เลี้ยงง่าย มีสุขภาพจิตที่ดี ไม่เรียกร้องความสนใจมากจนเกินไป

ตรงข้ามกับเด็กที่ขาดคนตอบสนองความต้องการอย่างเพียงพอในวัยทารก เช่น เด็กกำพร้าที่มีผู้ดูแลน้อยเพราะต้องดูแลเด็กจำนวนมาก  โตขึ้นมาอย่างคนขาดรัก และเรียกร้องมาก เพราะได้รับการเติมมาไม่เต็มพอ

การอุ้มในวัยนี้จึงไม่ใช่การตามใจเด็กจนเสียนิสัย แบบเดียวกับกรณีของเด็กที่โตจนพูดเข้าใจแล้ว แต่ยังใช้วิธีร้องไห้เพื่อให้ได้สิ่งที่ต้องการ ดังนั้นคุณแม่อุ้มได้ค่ะ

ส่วนการที่ลูกยังร้องมากในตอนกลางคืน อาจเป็นการร้องโคลิก การปลอบให้หยุดได้ยาก และเด็กมักไม่ยอมนอนจนกว่าจะอุ้มหลับคามือ (จริงๆ แล้วเขาร้องจนพอใจหรือครบเวลาแล้วก็หยุดร้องไปเอง)

หมอแนะนำให้พยายามอดทนต่ออีกนิด สถานการณ์จะดีขึ้นเมื่อลูกอายุเกิน 3 เดือนไปแล้ว ในระหว่างนี้ หากลูกร้องต่อเนื่องเป็นชั่วโมง ถ้าทำทุกวิถีทางแล้วยังไม่หยุดร้อง การผลัดกันอุ้มบ้าง พักวางบ้างหากไม่มีคนช่วยอุ้มและแม่เหนื่อยมากแล้ว

อย่างที่คุณพ่อคุณแม่สามีแนะนำ ก็ไม่เป็นพิษเป็นภัยกับสุขภาพจิตของลูก แต่ไม่ใช่ไม่อุ้มเพราะกลัวว่าลูกจะติดมือไปจนโตนะคะ

บทความโดย: แพทย์หญิงสุธีรา เอื้อไพโรจน์กิจ กุมารแพทย์ ผู้เชี่ยวชาญด้านทารกแรกเกิด

http://www.amarinbabyandkids.com/